سه شنبه 21 خرداد 1392 ساعت 12:59 |
بازدید : 952 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
آیا می توانید این معما را حل کنید؟
معما:از زمان کشف پلوتو در سال 1930 هیچ سیاره ی جدیدی در منظومه ی خورشیدی (شمسی) پیدا نشده است.با این همه،در سال های پس از تولد شما تعداد کل سیاره های شناخته شده بیش از سه برابر شده است.چطور چنین چیزی ممکن است؟
دو شنبه 20 خرداد 1392 ساعت 23:21 |
بازدید : 1186 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
برخی از جالب ترین اکتشافات هابل به قرار زیر است:
1-گرداب های گازی را شناسایی کرد که فقط وجود نیروی جاذبه ی سیاهچاله می توانست آنها را به دام اندازد.یافت شدن این محل ها دلیل دیگری برای وجود سیاهچاله بود.
2-آشکار ساختن وجود اکسیژن در اتمسفر قمر "اروپا"،یکی از قمر های مشتری
3-یافتن هلیوم بسیار قدیمی بین کهکشان ها و محاسبه ی سرعت حرکت ستارگان و کهکشان ها.یافتن شواهدی برای نظریه ی مهبانگ (انفجار بزرگ) که می گوید در حدود 12 تا 14 میلیار سال پیش فوران عظیمی از انرژی در طول یک انفجار آزاد شد.این نظریه همچنین بیان می کند که عالم در حال انبساط است و کهکشان ها مداوم از هم دور می شوند.
4-ابرهای متشکل از غباری را مشاهده کرد که می توانند منظومه های خورشیدی تازه متولد شده باشند.اگر چنین باشد،سیاره های بسیار دیگری وجود دارند و امکان یافتن آثار زندگی در جاهای دیگر هم زیاد است.
دو شنبه 20 خرداد 1392 ساعت 1:58 |
بازدید : 2531 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
آیا می دانستید که یک فضاپیما نمی تواند بدون توان موشکی که در جهت مخالف جاذبه ی زمین شتاب بگیرد،به فضا پرتاب شود؟؟
مخلوط اکسیژن مایع و سوخت مایع می سوزد و از انفجار حاصل،مقدار عظیمی انرژی به شکل گاز های مختلف تولید می شود.این گازها با نیروی زیاد از زیر موشک خارج می شوند و موشک و فضاپیمای همراه را به طرف بالا و به دوردست می فرستند.نیروی واکنش به گازهای خروجی عامل این حرکت است،زیرا هر کنش دارای واکنشی مساوی و در جهت مخالف است.
پنج شنبه 26 بهمن 1391 ساعت 11:24 |
بازدید : 1062 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
در دوردست
نزدیک ترین کهکشان به ما،ابر بزرگ ماژلانی است.این کهکشان در فاصله ی 170000 سال نوری قرار دارد.یعنی 170000 سال طول می کشد تا نور این کهکشان به ما برسد.به عبارت دیگر ما این کهکشان را به صورتی می بینیم که 170000 سال پیش بوده است.هر چه به فاصله های دورتر در فضا بنگریم،همان قدر در زمان به عقب می رویم.با تلسکوپ ها و کاوشگر های فضایی می توانیم عملا زمان پیدایش عالم را ببینیم.نگاه کردن به یک کهکشان یا هر چیز دیگر در ضا مثل آن است که در یک ماشین زمان نجومی باشیم!فاصله ی واقعی بعضی از اجسام به قرار زیر است:
زمین تا ماه:385000 کیلومتر
زمین تا خورشید:150000000 کیلومتر
خورشید تا پلوتو:5/6 میلیارد کیلومتر (متوسط)خورشید تا پروکسیما قنطورس (نزدیک ترین ستاره):4/2 سال نوری
زمین تا ابر بزرگ ماژلانی (نزدیک ترین کهکشان):170000 سال نوری
زمین تا کهکشان آندرومدا (نزدیک ترین کهکشان بزرگ):2200000 سال نوری
جمعه 20 بهمن 1391 ساعت 18:35 |
بازدید : 1294 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
بزرگی کیهان بیش از آن است که بخواهیم با مقیاس کیلومتر بیان کنیم.حتی تا آن جا که از پهنه ی گیتی می دانیم،اگر می توانستیم با سرعت نور نیز حرکت کنیم،برای عبور از یک سوی آن به سوی دیگرش حداقل 15 میلیارد سال زمان لازم بود.
چهار شنبه 18 بهمن 1391 ساعت 21:24 |
بازدید : 1102 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
وجود گرمای زیاد در سطح زهره،باعث می شود که پوسته ی این سیاره،نازک و نرم شود.در درون پوسته ی زهره،نقطه های داغ بسیاری وجود دارد که از آن ها گدازه های آتشفشانی خارج می شوند و تا جایی که به صورت مایع بمانند،رو به هر طرف به راه می افتند.(این پدیده ها،تا حدی شبیه یک«شامی»هستند که داخل ماهی تابه درست شده باشد.)
چهار شنبه 18 بهمن 1391 ساعت 14:3 |
بازدید : 939 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
میلیارد ها سال قبل،در زمانی که آن را عصر بمباران شدید می نامیم،سیارک ها و دنباله دارهایی به سطح عطارد و سیاره های دیگر افتادند.البته،احتمال داردکه این اتفاق در روی زمین هم افتاده باشد،اما در طول زمان،هوا و آب اثرات باقی مانده ی آن ها را از بین برده اند.عطارد،هوا یا آبی ندارد،پس محل برخورد چنان جسم های آ سمانی بر روی آن همچنان باقی مانده است.
سه شنبه 16 بهمن 1391 ساعت 17:23 |
بازدید : 2790 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
یک کوه آتشفشان موجود در سطح مریخ به نام المپوس مونس،چنان بزرگ است که سطح یکی از استان های متوسط ما را می پوشاند.ارتفاع این کوه،تقریبا سه برابر ارتفاع قله ی اورست(کوه هیمالیا) یعنی بلند ترین کوه روی زمین است.با این ترتیب،معلوم نیست که کوهی به این بزرگی در روی سیاره ای که از زمین هم کوچک تر است،چه می کند!
مریخ دارای پوسته ای منجمد است که می تواند بدون شکسته شدن،جرم زیادی را روی خود نگه دارد.پوسته ی زمین،نازک است (پوسته ی زهره،از این هم نازک تر است.)اما داستان در همین جا تمام نمی شود.چون مریخ از زمین کوچکتر است،نیروی گرانشی ضعیف تری هم دارد.کوه بزرگی مانند المپوس مونس اگر در روی زمین باشد،پوسته ی آن را می ترکاند،اما چون در روی مریخ این کوه هم مانند همه چیز وزن کم تری دارد،چنین اتفاقی نمی افتد.
دو شنبه 16 بهمن 1391 ساعت 12:46 |
بازدید : 1148 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
عطارد،زهره،زمین و مریخ،سیاره های جامد منظومه ی شمسی اند،یعنی سطح آن ها مانند سطح زمین،از سنگ ساخته شده است.به همین علت هم آن ها را سیارات زمین مانند یا سنگی می گویند.البته،به این چهار سیاره،سیارات«داخلی»هم گفته می شود.(زیرا به خورشید نزدیک ترند).اما از بعضی جهات،این سیارات تفاوت های زیادی با هم دارند که بزرگ ترین آن ها تفاوت در مقدار دماست.
عطارد چنان به خورشید نزدیک است که طرف رو به خورشید آن بسیار داغ می شود.اما چون اتمسفر این سیاره خیلی رقیق است،گرمای روزانه ی آن نگه داشته نمی شود و در شب همان طرف که در چهت مخالف خورشید است،بسیار سرد می شود.زهرا از عطارد هم داغ تر است.زیرا پوشش دائمی ابر اطراف آن،گرم را نگه می دارد (این نوع پدیده را اثر گلخانه ای می گویند زیرا گرما می تواند وارد گلخانه شود،اما بیشتر آن نمی تواند خارج شود.)
مریخ،چنان از خورشید دور است که سطحش همیشه بسیار سرد و یخ زده است.فقط زمین دارای دمای مناسب و معتدلی است که آب ار به صورت مایع نگه می دارد و اتمسفر آن اکسیژن کافی برای حفظ حیات را دارد.(البته،حیاتی که ما با آن آشنا هستیم.)
تفاوت موجود میان چهار سیاره ی داخلی،باعث ایجاد فرق هایی در شکل ظاهری آن ها هم شده است.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 13:54 |
بازدید : 1239 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
گالیله مشاهدات خود را با دیدن ماه به پایان نبرد.او تلسکوپ خود را به سوی خورشید برگرداند و لکه مانندهای تیره رنگی را روی آن دید که به نظر می آمد در سطح خورشید جابه جا می شوند.گالیله این کشف خود ار تایید کننده ی نظریه ی کوپرنیک دانست که گفته بود سیارات به دور خورشید می چرخند.اما در این موقع مردم از شنیدن این ادعاها به شدت عصبانی شدند.
تقریبا همه ی مردم آموزش های مقامات کلیسا را که می گفتند خورشید کره ی کاملی است و به دور زمین می چرخد قبول داشتند.به همین علت گالیله را که عقاید کفر آمیزی درباره ی مشاهدات خود منتشر کرده بود،محاکمه کردند اما او از ترس مجازات شدن منکر ادعاهای خود شد و بقیه ی عمر را در خانه اش به حالت توقیف شده گذراند.
گالیله در سال های آخر عمر نابینا شد که احتمالا علت آن نگاه کردن زیاد و مستقیم به خورشید بوده است.اکنون ما راه مشاهده ی ایمن تر خورشید را برای شما یافته ایم.در سفری که به درون خورشید می کنیم با ما همراه شوید.
1-در هم پیچیده و فشرده:
ما سفر خود را از هسته ی مرکزی خورشید شروع می کنیم و شما؟مثلا به جای یک اتم هیدروژن،عنی کوچک ترین و ساده ترین نوع اتم موجود در جهان هستید.در این قسمت نصف جرم خورشید در حجم بسیار کوچکی فشرده شده است.پس باید فشار بسیار زیادی داشته باشد.آیا این فشار را حس می کنید؟فرض کنید شما ماهی داخل قوطی کنسرو هستید و زیر پای فیلی می مانید که مقدار زیادی آجر را هم با خود می برد.خیلی خوب،حالا احساس این فشار را میلیارد ها بار زیادتر کنید.
فشار و گرمای زیاد (15 میلیون درجه ی کلوین!)،شما و اتم های هیدروژن دیگر را به هم جوش می دهد تا اتم هلیوم درست شود.اما شما تنها نیستید.در هر ثانیه،صد ها میلیون تن اتم هیدروژن در آن جا به هم می چسبند و تبدیل به هلیوم می شوند.
2-از جا در آمدن:
از انجام واکنش های هسته ای،انرژی زیدی آزاد می شود.شما هم به صورت فوتون،یعنی بسته ی کوچک و پر سرعت دارای انرژيی خورشیدی در می آیید و از هلیوم جدا می شوید.در این موقع،با خارج شدن از هسته،به منطقه ای از خورشید می رسید که مقدار زیادی هیدروژن و هلیوم فشرده به هم دارد.در اینجا،مانند آن است که در دستگاه تشعشع کننده ای قرار گرفته اید که هرگز از حرکت نمی افتد.شما به مدت ده ها هزار-و بلکه میلیون ها-سال همچنان گاز هایی را به هر طرف می فرستید.
3-دیدن نور:
برخور های متعدد،مقدار انرژی شما را کم می کند،فوتون های قوی تر اشعه ی گاما پر انرژی خود را حفظ می کنند.اما شما با ضعیف شدن،مبدل به اشعه ی ایکس و سپس نور معمولی و قابل مشاهده می شوید.در پایان هم به قسمت خنک تر خورشید-که دو میلیون درجه ی کلوین گرما دارد-می رسید و وارد جریان های گازی چرخان می شوید.
4-سوار بر تندباد ها:
اکنون،همراه جریان های تند و متلاطم،به سطح خورشید می رسید که فقط 6400 درجه ی کلوین گرما دارد.از این به بعد،با عبور کردن از اتمسفر خورشیدی،داخل فضا می شوید و همراه تعداد بی شماری از ذره های پر انرژی دیگر،رو به هر طرف پراکنده می شوید.
5-فرود آرام:
هشت دقیقه بعد از ترک خورشید،وارد اتمسفر سیاره ی آبی رنگ و کوچکی می شوید.اتمسفر این سیاره،فوتون های پر انرژی مانند اشعه ی گاما و نور های فرابنفش را در خودش نگه می دارد.اما شما در این هنگام سرد شده اید و می توانید با گذشتن از اتمسفر روی چیز نرمی فرود بیایید و جذب آن شوید.اکنون،آن چیز نرم شروع به ذوب شدن می کند.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 13:12 |
بازدید : 1151 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
شما هم ببینید.
تلسکوپ گالیله ای،برای آن زمان بسیار پیشرفه بود،اما در مقایسه با تلسکوپ های امروزی بسیار ابتدایی و ساده به نظر می رسد.تلسکوپ هابل امروزه در فضا و بسیار بالاتر از سطح زمین قرار دارد.شما می توانید در اینترنت،به پایگاه hubble.nasa.gov رجوع کنیدو تصویر های باورنکردنی و بزرگی از ستاره ها و سیارات در آن جا ببینید.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 12:36 |
بازدید : 1122 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
ابوسعید سجزی (سیستانی)،ریاضی دان و منجم بزرگ ایرانی،معتقد بود زمین به دور خورشید می گردد.او حتی بر این اساس،اسطرلابی را نیز ساخته بود.ابوریحان بیرونی،ضمن تحسین سجزی می گوید:«قرار داشتن خورشید در مرکزاز نظر ریاضی اشکالی را ایجاد نمی کند و رد کردن فرضیه ی سجزی بسیار دشوار است.»
هم اکنون مجسمه ای از سجزی در دانشگاه زابل قرار دارد.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 10:44 |
بازدید : 988 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
می خواهم ابتدا درباره ی سطح ماه بنویسم.قسمت های تیره و روشن روی ماه را همه ی ما در هر شبی دیده ایم.واضح است.اما نقطه های کوچکی هم وجود دارند که در همه ی قسمت های سطح ماه پراکنده اند و قبل از خودم،کسی آن ها را ندیده است.
با مشاهده های زیادی که کرده ام،اطمینان دارم که سطح ماه کاملا صاف نیست و به طوری بیشتر دانشمندان قبلی گفته اند،ماه،یک کره ی کامل هم نیست.بلکه برعکس،مانند سطح زمین،پستی و بلندی های زیادی دارد.
در قسمت های تیره ی سطح ماه،نقطه های روشنی دیده می شوند که به تدریج،اندازه و مقدار و روشنی آن ها زیاد می شود و بعد از چند ساعت به قسمت های روشن صطح ماه متصل می شوند.
در سطح زمین هم قبل از طلوع آفتاب دشت ها را سایه دار می بینیم،اما بلندی های موجود در روی آن ها روشن ترند،زیرا آفتاب به آن ها می تابد.
آیا وقتی که خورشید در آسمان بالا آمد،دشت ها هم روشن نمی شوند و همه ی قسمت های روشن به هم متصل نمی شوند؟
اما متوجه شده ام که اندازه ی بلندی ها و پستی های سطح ماه،از آن چه که در روی زمین مشاهده می کنیم زیاد تر به نظر می آید.
مشتری تنها نیست
در روز هفتم ژانویه ی (17 دی) امسال،توانستم سیاره ی مشتری را خوب ببینم.در کنار آن،سه ستاره ی کوچک بسیار روشن را دیدم.آن سه ستاره،دقیقا روی یک خط قرار گرفته بودند و از سایر ستاره ها روشن تر به نظر می آمدند.در مشرق مشتری دو ستاره و در مغرب آن یک ستاره دیده می شد.
در ابتدا فکر می کردم آن ستاره ها حرکتی ندارند،اما در روی هشتم ژانویه (18 دی) منظره ی کاملا متفاوتی را در اطراف مشتری دیدم،یعنی هر سه ستاره در غرب مشتری بودند و نسبت به شب قبل نزدیک تر به هم مشاهده می شدند.من،کمی نگران شدم.آیا مشتری طبق آن چه که اخترشناس ها محاسبه کرده بودند،جابه جا نمی شد؟در شب دهم ژانویه (20 دی) فقط دو ستاره،آن هم در صرف شرقی مشتری مشاهده می شد.با خودم فکر کردم حتما ستاره ی سوم،پشت مشتری قرار گرفته است.
من می دانم که ای تغییر محل ها ار تباطی به مشتری ندارند و فقط به خود ستاره ها مربوط اند و این طور نتیجه گیری می کنم که سه ستاره در اطراف مشتری می گردند.مشاهدات بعدی من نشان دادند که آن ها چهار عدد هستند نه سه تا.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 2:17 |
بازدید : 1295 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
آیا گالیله کم عقل شده بود؟؟
مهتاب شب زیبایی است.شما به آسمان و قرص کامل ماه نگاه می کنید.کره ی ماه کامل است؟نه خیر،اشتباه می کنید.این گفته ی گالیله در پادوا است.
استاد گالیله می گوید کره ی ماه کامل نیست.زیرا کوه ها و دره های زیادی را روی آن دیده است که از کوه ها و دره های زمین هم بزرگترند!
پس ماه باید فرق های زیادی با زمین داشته باشد.
اما صبر کنید،هنوز حرف های گالیله تمام نشده است!او می گوید چهار ستاره ی کوچک را دیده است که دور مشتری می گردند.مگر ستاره می تواند دور سیاره ی دیگری به جز زمین بگردد؟همه چیز باید دور ما بگردد.آیا گالیله درس های بطلمیوس را خوب یاد نگرفته است؟مقامات کلیسا و همه ی دانشمندانعقیده دارند که همه ی ستاره ها دور زمین می گردند.ما مهم هستیم و همه چیز دور ما می گردد.مگر نمی بینیم که خورشید و ستاره ها هر روز و شب دور ما می گردند؟!
اما گالیله می گوید من با وسیله ی جالبی که اختراع کرده ام گفته ی خودم را ثابت می کنم.
این وسیله که تلسکوپ نام دارد،می تواند اجسام بسیار دور را از هزار برابر هم بزرگتر کند.
اکنون می دانیم که سیاره ی زمین هم مثل سیارات دیگر است و بهتر از آن ها نیست.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 2:14 |
بازدید : 1037 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
اخترشناسی به نام نیکولاس کوپرنیک گفت که زمین و همه ی سیارات دیگر،به دور خورشید می گردند و زمین مرکز عالم نیست.«چی؟ما در مرکز عالم نیستیم؟»مردم عصبانی شدند ام کوپرنیک متوجه این عصبانیت ها نشد،زیرا قبل از انتشار عقایدش فوت کرده بود.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 2:8 |
بازدید : 1194 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
دانشمند دیگری به نام بطلمیوس تا حدی عقاید ارسطو را تصحیح کرد،اما هنوز قبول داشت که همه چیز دور زمین می چرخد.مردم خوشحال بودند،زیرا باز هم معلوم می شد زمین مرکز عالم است.
پنج شنبه 12 بهمن 1391 ساعت 1:54 |
بازدید : 1119 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
ارسطو،فیلسوف و دانشمند قدیم یونان،در تمام عمر خود فکر کرد تا آخر به این نتیجه رسید که زمین مرکز همه ی دنیاست و همه ی اجسام موجود در آسمان در روی دایره هایی در دور زمین می چرخند.
مردم از این یافته ی ارسطو خوشحال شدند و گفتند:«عقیده ی خوبی است.معلوم است ما مهم هستیم که همه ی عالم به دورمان می چرخند.
سه شنبه 10 بهمن 1391 ساعت 13:6 |
بازدید : 1013 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
ستاره
کره ی بسیار بزرگی که از گار های داغ و درخشان تشکیل شده و با نیروی گرانشی خود ذراتش را در کنار هم نگه داشته است.خورشید در مقایسه با ستاره های دیگر از لحاظ مقدار حجم و انرژی متوسط است.
سیاره
کره ای که دور یک ستاره می گردد.سیارات زمین مانند هسته ای از جنس سنگ دارند و بسیار کوچک تر از سیاره های گازی هستند که اتمسفر های غلیظ و گازی شکل دارند.
سیارک (سیاره ی کوچک)
جسمی کوچک تر از سیاره که از سنگ،فلز یا کانی های دیگر ساخته شده است.در فاصله ی دو سیاره ی مریخ و مشتری یک نوار بزرگ سیارکی وجود دارد.
قمر (ماه)
جسمی که دور سیاره یا سیارک می گردد.بیشتر قمر ها بسیار کوچک تر از سیاره یا سیارک خود هستند.
دنباله دار
جسمی که از گاز های منجمد شده و ذرات غبار تشکیل شده و در قسمت های بیرونی منظومه ی شمسی پدید آمده است.دنباله دار ها دور خود می گردند و بیشتر آنها روی مدار های بیضی شکل بسیار درازی قرار دارند که در قسمتی از آن از سیاره ها هم بسیار دور می شوند.
شهاب
قطعه ای از جنس سنگ یا فلز که وقتی وارد اتمسفر زمین می شود می سوزد و خطی نورانی و موقتی در مسیر حرکت خود پدید می آورد.
شهاب سنگ
قطعه ای از جنس سنگ یا فلز که از فضاهای دور دست روی زمین افتاده باشد.
شهاب مانند
قطعه ای از جنس سنگ یا فلز که در فضا سرگردان است.
گرانش
نیرویی که کرات و اجسام آسمانی را در فضا نگه می دارد.نیروی گرانشی خورشید،سیارات را روی مدار های خودشان نگه می دارد.
سه شنبه 10 بهمن 1391 ساعت 10:24 |
بازدید : 1200 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
خورشید بزرگ منظومه ی شمسی ما،جزء سیارات نیست.یک ستاره است!
تنها ستاره ای که در منظومه ی شمسی داریم.نام این ستاره را خورشید گذاشته ایم."منظومه"یعنی چیز منظم شده و "شمس"یعنی خورشید.
خورشید با نیروی گرانشی زیادی که دارد،کراتی را در اطراف خود جذب کرده است.خورشید ما بسیار بزرگ است.اگر خورشید توخالی بود به اندازه ی 1/3 میلیون کره ی زمین در داخلش جا می گرفت.البته منظومه ی شمسی به جز خورشید وابسته های دیگری هم دارد که آنها را جذب کرده و در خود نگه داشته است.این وابسته ها عبارت اند از:9 سیاره و اقمار (ماه های) آنها،سیارک ها و دنباله دار ها.خورشید ما علاوه بر اینکه با نیروی گرانشی زیادی سیارات را در کنار خود نگه داشته،خویش هم یک نیروگاه هسته ای پرقدرت است که انرژی زیادی تولید می کند.بدون انرژی خورشید،هیچ جانداری نمی تواند در روی زمین زنده بماند.خورشید به تنهایی بیش از 99 درصد جرم همه ی منظومه ی شمسی را دارد.به عبارت دیگر،بقیه ی اجزای منظومه ی شمسی فقط کمتر از یک درصد جرم این منظومه را دارند.پس عجیب نیست که خورشید بیشتر از بقیه ی اجرای منظومه ی خود،جلب توجه می کند.
چهار شنبه 4 بهمن 1391 ساعت 15:28 |
بازدید : 1348 |
نوشته شده به دست مهران |
(نظرات )
زمین،سومین سیاره ی منظومه ی شمسی از لحاظ نزدیکی به خورشید و پنجمین سیاره ی منظومه ی شمسی از لحاظ بزرگی است...
زمین در مدت یک سال (365 روز) یک بار به دور خورشید می گردد و در مدت یک شبانه روز (24 ساعت) یک بار به دور خود می چرخد...
زمین یک قمر طیعی دارد که آن را ماه می نامیم.ماه در مدت 27/3 روز (یک ماه قمری) به دور زمین می گردد.
اطلاعات عددی دیگر درباره ی زمین عبارت اند از:
1-فاصله ی میانگین از خورشید:10×1/496 به توان 8،کیلومتر (یک واحد نجومی).
2-سرعت میانگین گردش به دور خورشید:29/77 کیلومتر در ثانیه.
3-سرعت چرخش به دور خود:10×7/292 رادیان در ثانیه (4000 کیلومتر در روز در ناحیه ی استوایی)
4-حجم:10×108323 به توان 6،کیلومتر مکعب.
5-حجم آبکره (هیدروسفر):10×1370 به توان 6،کیلومتر مکعب.
6-جرم:10×5/976 به توان 27،گرم.
7-جرم جو:10×5/1 به توان 21،گرم (0/00009 درصد).
8-چگالی میانگین:5/517 گرم در سانتی متر مکعب.
9-جرم آبکره:10×1/4 به توان 24،گرم (0/024 درصد).
10-گرانی در استوا:978/032 سانتی متر در مجذور ثانیه.
11-مساحت سطح زمین:10×51 به توان 6،کیلومتر مربع.
12-مساحت خشکی ها:10×149 به توان 6،کیلومتر مربع. (29 درصد)
13-مساحت آبها:10×361 به توان 6،کیلومتر مربع. (71 درصد)
14-محیط استوایی:40076 کیلومتر.
15-محیط قطبی:40009 کیلومتر.
16-شعاع (ضخامت) میانگین:6371 کیلومتر.
17-شعاع استوایی:6378 کیلومتر.
18-شعاع قطبی:6357 کیلومتر.
19-بلندترین نقطه در خشکی:8848 متر (قله ی اورست).
20-ارتفاع میانگین خشکی ها:623 متر.
21-ژرفترین نقطه در آبکره:11035 متر (گودال ماریاناس در اقیانوس آرام).
22-ژرفای میانگین آبها:3808 متر.
حجم کره ی زمین
یکی از دانشمندان آلمانی حجم کره ی زمین را به شرح زیر تشبیه کرده است:
«اگر کره ی زمین را قطعه قطعه کرده و تمام آنرا بخواهیم با یک قطار باری حمل کنیم و فرض این باشد که در هر ثانیه یک واگن از این قطار از جلوی چشم ناظری رد شود،10 میلیارد سال طول خواهد کشید تا تمام قطار از جلوی ناظر بگذرد.»
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
